Το στοκάρισμα είναι το πιο χρονοβόρο και δύσκολο κομμάτι στη προετοιμασία του εξοπλισμού μας, άλλα το σίγουρο είναι ότι η δουλειά που θα κάνουμε θα μας αποζημίωσή στα επόμενα χρόνια.
Στις δυο φωτογραφίες που ακολουθούν βλέπετε δυο πατώματα, το κίτρινο έχει δυο χρόνια χρήση, ενώ το λευκό που το έχω στοκάρει με τον τρόπο που θα περιγράψω πιο κάτω χρησιμοποιείτε τρία χρόνια
Στις δυο φωτογραφίες που ακολουθούν βλέπετε δυο πατώματα, το κίτρινο έχει δυο χρόνια χρήση, ενώ το λευκό που το έχω στοκάρει με τον τρόπο που θα περιγράψω πιο κάτω χρησιμοποιείτε τρία χρόνια
Εδώ βλέπουμε που πονάνε οι κυψέλες με το πέρασμα του χρόνου, οι ενώσεις στα πλαϊνά ανοίγουν, και σε εκείνο το σημείο η υγρασία και το νερό εισχωρούν με αποτέλεσμα το σάπισμα.
Έτσι λοιπόν χρησιμοποιώ ξυλόκολλα και πριονίδι πούδρα που το έχω κοσκινίσει επιπλέον σε ψιλή σήτα . Η κόλλα που χρησιμοποιώ είναι η atlacol Νο 66 με πολλή καλές μηχανικές αντοχές.
Το αποτέλεσμα είναι ένας στόκος που όταν στεγνώσει γίνεται πέτρα.
Με μια μικρή σπάτουλα στοκάρομαι όλες της ενώσεις και στρώνουμε όσο πιο καλά μπορούμε το στόκο ομοιόμορφα.Μέτα από μια δυο μέρες όταν θα έχουν στεγνώσει ο χρόνος εξαρτάται από της καιρικές συνθήκες, με ένα γωνιακό τροχό τρίβω τα στοκαρισμένα μέρη και είναι έτοιμες για το επόμενο βήμα, το βράσιμο σε λινέλαιο.
4 σχόλια:
Θα είχες τη καλοσύνη να αναφέρεις τις αναλογίες; Πόση κόλλα, πόσο πριονίδι; Ή ισχύει κι εδώ η απίθανη συνταγή για φύλλο πίτας; ..."κι αλεύρι, όσο πάρει."
Χρήστο, πολύ καλή δουλειά μπράβο!!
Σίγουρα θα το εφαρμόσω και εγώ ,δεν γίνεται διαφορετικά.
Χρήστο από ότι φαίνετε στη φωτό δεν επειρεάζεται από την θερμοκρασία του λινέλαιου έέέ;.Δουλεύω για τους αρμούς την εποξική κόλλα 2 συστατικών με πολύ καλά αποτελέσματα.Είναι ακριβώτερη αλλά δεν στοκάρω κάθε χρόνο.Τις τελευταίες κάσες που έφτιαξα τις έκανα κολλητές με κόλλα πολυουρεθάνης και δεν χρειάζοντε στοκάρισμα.Η μηχανή κοντεύει να τελειώσει σήμερα θα την μοντάρω και θα κολλήσω τις φλάτζες.
Γειά σου Χρηστάρα !!
Δημοσίευση σχολίου